ارزیابی فراهمی و توان پرداخت بیماران برای داروهای منتخب ایران بر اساس فهرست سازمان جهانی بهداشت در سال 1400

از مهترین شاخص های ارزیابی نظام دارویی در هر کشور بررسی میزان فراهمی و قابلیت پرداخت داروها در آن کشور است. سیاست ملی دارویی هر کشور مبتنی بر نیازهای جامعه و راه های برآورده کردن این نیاز ها در آن کشور تدوین می شود و هدف آن برخورداری عادلانه مردم از خدمات دارویی با کیفیت، در دسترس و مقرون به صرفه است۱۵. به همین منظور سازمان جهانی بهداشت برای ارزیابی در دسترس بودن و قابلیت پرداخت دارو ها اقدام به تهیه یک روش جهانی برای به دست آوردن این دو متغییر تعیین کننده کرده است تا کشور های مختلف بتوانند وضعیت خود را با سایر کشور ها مقایسه نموده و بر اساس نتایج به دست آمده از این شاخص ها سیاست های ملی دارویی خود را ارزیابی کنند و در صورت نیاز اصلاح یا تغییر دهند. هدف از انجام این مطالعه ارزیابی این دو پارامتر برای ۶۰ داروی رایج کشور است.که پیش از این در سال ۲۰۱۴ نیز در ایران صورت پذیرفت و فراهمی و قابلیت پرداخت ۵۵ دارو رایج کشور توسط وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی جمهوری اسلامی ایران اندازه گیری شد. انجام این مطالعه از دو منظر مقایسه بین المللی با سایر کشورها به ویژه کشورهای مشابه از نظر جمعیت و تولید ناخالص ملی و همچنین مقایسه با مطالعه ی مشابه داخلی که ۷ سال گذشته در ایران صورت پذیرفت حائز اهمیت است تا وضعیت سیاست های دارویی اعمال شده در طی سال های اخیر را در مقایسه با ۷ سال گذشته و همچنین در مقایسه با سایر کشور ها ارزیابی کند.